2. Weekend majowy

Witam was serdecznie !

W końcu przyszedł maj, co do kwestii pogody ...no cóż, wszystko lepsze niż śnieg.
Trzeba trochę odpocząć od szkoły, obowiązków i tego wszystkiego . Nie mam co prawda za bardzo liczyć na błogie dni leżenia i nicnierobienia, bo zasypali nas sprawdzianami m.in z historii sztuki ( no cześć, sztuko Bizantyjska, czekaj cierpliwie, może się za ciebie wezmę)
Wczorajszy dzień miałam na początku ciężki , myślałam że w szkole zemdleje. Uratowała mnie zaparzona w bibliotece herbata Dilmah <3

Po powrocie i pysznym łososiu na obiad trochę odzyskałam sił. Koleżanka zadzwoniła i zaproponowała wyskok do galerii. Oczywiście nie odmówiłam !
Jak zwykle, z pełną świadomością że na półce nocnej z dnia na dzień rośnie kupa książek pod tytułem " do przeczytania w czasie wolnym" wydałam pieniądze z kieszonkowego na ( setną ) ksiażkę - tym razem padło na " Projekt Szczęście " autorki Gretchen Rubin. Takie małe odstępstwo od Beaty Pawlikowskiej. Kiedy ją przeczytam, na pewno napiszę, co o niej sądzę.
Po galerii wyskoczyłyśmy jeszcze na wieczorną przejażdżkę rowerową . Wróciłam trochę zmęczona, no ale mój psiak już dawno czekał na mnie z wywieszonym jęzorem, domagając się spacerku. Czy można odmówić takiej mordce ?

A dzisiaj?
Owsianka na śniadanie - prawie jak zwykle.
Tym razem z jabłkiem, słonecznikiem, miodem, serkiem wiejskim, rodzynkami i mieszanką orzechów:

Chyba wszystkie blogerki mają tą miseczkę - ja bez niej nie wyobrażam sobie śniadania. Należę do osób które mają " swoje " naczynia i różne potrawy jem tylko w nich - wtedy posiłek staje się wyjątkowy. Kurcze, wiem że to nie jest normalne ale mam słabość do ładnych naczyń.

Ogarniałam pokój, bo w takim bałaganie nie da się pracować.
I zrobiłam taką oto mini kartkę:

Muszę jeszcze ogarnąć działanie skanera -.-

Oto jeden z "moich kotów" - poświecę im koniecznie którąś notkę  Kiedyś, gdy było mi naprawdę źle i miałam ochotę skończyć ze sobą, wzięłam za ołówek i ... stworzyłam oto właśnie takie cudaki. Od tamtego czasu wszędzie mi towarzyszą. Wymyślam coraz to nowsze postaci którym robię mieszkanka z pudełek po zapałkach do których dołączam mikroskopijne rzeczy a potem daje je znajomym,  szyje pluszaki, robię z nimi broszki, a od dzisiaj także pisze mini książeczkę o codziennym szczęściu. Takie małe antydepresanty ;) Każdy ma własny sposób na pokonanie chandry. A oto właśnie jeden z moich. Koty. Jeszcze nigdy mnie nie zawiodły. Zawsze wywołują uśmiech na mojej twarzy ( i nie tylko.) Mam właśnie zapas materiałów po ostatnim wyskoku do krakowskiej Ikei, będę szyła torbę no i kociaki. Od razu podkreślam że wszystkie prawa zastrzeżone - obowiązuje zakaz kopiowania ich wizerunku .

„Najważniejsze co mam do zrobienia, to zorganizowanie własnego życia. Zastanowienie się czego pragnę, o czym marzę, czego potrzebuję - a potem znalezienie sposobu, żeby to zrealizować.”

- Beata Pawlikowska

Emilia